Nieuws

PARA 1982-2002
“POSTERS OP BASIS VAN WAT WIJ DACHTEN WAT VOOR MUZIEK DE BAND MAAKTE”

Veertig jaar geleden opende poppodium PARA haar deuren. Twintig jaar geleden stond de laatste band op het podium. Een visuele flashback naar Wibra-punkers, DIY cultuur, wrijfletters, zeefdrukken, behanglijm, faxen en heel, heel veel, vette bands. De pop-up expo PARA is vanaf 4 september tot en met 2 oktober te zien op het terras van Pier15.

Een interview met Tonio van Vugt door Willem Jongenelen.

De in Rotterdam geboren, in Krimpen aan de Lek opgegroeide Tonio van Vugt (1967) was lang een vermaard striptekenaar en illustrator, maar is fungeert nu vooral als hoofdredacteur van stripmagazine Zone 5300 en artistiek directeur van de Stripdagen Haarlem. ,,Daarbij vertaal en letter ik veel strips. Bovendien werk ik weer als grafisch vormgever. Maar kort nadat ik afstudeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst in Rotterdam, de huidige Willem de Kooning Academie, begon ik deels met het ontwerpen van posters voor Para. ,,Dat was fantastisch om te doen. Erg leerzame tijd!”

Hoewel wellicht anders doet vermoeden, de in ‘the summer of love’ geboren Tonio had geen hippie-ouders. ,,Ze waren al wat ouder. Ik ben wel opgegroeid met muziek thuis, maar die was afkomstig van Frank Sinatra en Johnny Cash. Er werd ook veel naar jazz geluisterd. Later heb ik mijn eigen muziek leren ontdekken. Favorieten in mijn jeugd varieerden van The Beatles, Queen en veel artiesten van 2 Tone Records, met namen als The Specials, Madness, The Beat en The Selecter.”

 

Muziek noemt Tonio van Vugt eigenlijk zijn grote hartstocht. ,,Mijn grootste frustratie is dat ik het nooit echt heb aangedurfd om volledig voor muziek te kiezen. Ik zit nu heel diep in die stripwereld en haal ook daar veel voldoening uit. Ik maak zelf ook al lang muziek. Met de band Lost Lovers, waarbij ik de zanger/gitarist was, heb ik ook wel een paar keer in Para opgetreden. Op van die ‘3 bands op 1 avond-gelegenheden’ meestal, of een Thin Lizzy tribute. Met Lost Lovers maakten we destijds alternatieve lo-fi pop. Later werd het wat meer gesofistikeerd wat ik deed, met invloeden van Elvis Costello, The Beatles en Queen, want dat was de muziek die we leuk vonden.”

BARWOEL
In zijn studententijd is Tonio van Vugt met een paar studiegenoten een eigen tijdschrift begonnen: Barwoel. De naam is uiteraard een anagram van Warboel. Het underground magazine bevatte strips en grafische experimenten, maar slechts een kleine oplage. ,,Ook waren we zo eigenwijs dat mensen zich er niet op konden abonneren. We kopieerden de edities bij elkaar en deelden ze uit aan mensen die we leuk vonden. Barwoel heeft wel ongeveer vier jaar bestaan.”

Na de academietijd besloot hij in 1990 samen met Finn Stapelkamp een aantal zaken nog wat serieuzer aan te pakken en nog veel meer mooie dingen te willen gaan doen. ,,Dat deden we in onder andere ‘Studio Barwoel’, gevestigd in Rotterdam. Finn als grafisch vormgever, ik als illustrator. Flyers, posters, zo ook die voor Para, in de eerste helft van de jaren negentig. Via Frank Hermans, een vriend van ons, maar tevens een zwager van Peter Jeucken, had ik gehoord dat ze vormgevers zochten. We kregen een schema wat er speelde, en met knip- en plakwerk werden de posters met de hand in elkaar gezet. Met simpele middelen dus, want een computer hadden we nog niet. Dat deden we met veel plezier, want we bevonden ons in een speeltuin.”

 

De meeste namen van optredende bands kenden ze niet. ,,Freedy Johnston kende ik bijvoorbeeld wel. Andere namen zeiden me niets. We praten over de pré-internetperiode. We konden niet snel de muziek opzoeken. We ontwierpen de posters dus op basis van wat wij dachten wat voor muziek ze maakten. We baseerden ons vaak op de naam van de band. Ik heb een keer een knoestig sprookjesbos getekend met pen en inkt. Gebaseerd op de naam, Red Jasper & Shadowland. Maar voor hetzelfde geld speelde de groep dark metal, maar dan was het ook goed. De posters werden steevast in één bijpassende kleur gedrukt. Alleen in het geval het een reggaeband betrof stonden de kleuren geel, rood en groen vooraf vast.”

VERVANGENDE DIENST
Tonio en Finn waren twee van de laatste dienstweigeraars. Daarna werd de dienstplicht afgeschaft. ,,Mijn vervangende dienst deed ik het Maritiem Museum in Rotterdam. Daar hadden ze vrij snel door dat ik goed kon tekenen. Na mijn diensttijd heb ik nog wel 25 jaar als illustrator voor hen gewerkt.” In 1994 namen anderen het ontwerpen van posters voor Para weer over. In dat jaar richtte Tonio samen met Robert van der Kroft, tekenaar van Sjors & Sjimmie, het stripmagazine Zone 5300 op. Daarvoor deed Tonio ook ruim vijftig interviews, voornamelijk met mensen uit de muziek- en filmwereld. ,,Ik herinner uit mijn hoofd nu nog namen als Beatnik Filmstars, Hugh Cornwell van The Stranglers, Benjamin Herman, Ween, Andy Partridge van XTC, Bauer, Sonja van Hamel en Lucky Fonz III uit de popwereld, maar ook die van de filmregisseurs Terry Gilliam, Miike Takashi en Nicolas Winding Refn.”

Tonio van Vugt is nog altijd hoofdredacteur van Zone 5300. Hij bouwde mede daardoor ook een grote credibility in de stripwereld op. Zo werd hij in 2014 de opvolger van Joost Pollmann als artistiek directeur van de Stripdagen Haarlem. Hij kiest daarvoor de thema’s, richt exposities in, maar organiseert ook lezingen en muziekavonden ,,Ik heb jarenlang zelf strips getekend, maar een van de eerste dingen die ik op dat vlak deed was toch dat ontwerpen van die posters van Para. Dat was fantastisch om te doen en die tijd was heel leerzaam om ervaring op te doen. Bovendien kregen we een kleine vergoeding van Para daarvoor. Alles wat we echter daarmee verdienden stopten we in ons kleine tijdschrift Barwoel. Je ziet waar dat allemaal toe kan leiden. Ik ben Para eeuwig dankbaar!”

Auteur info

Dennis

Director/founder Graphic Matters.

Deze events vind je misschien interessant