Collectief was bij Wild Plakken geen loze term: onder het mom van ‘gedachten zijn van iedereen’ en ‘copyright is asociaal’ stonden al hun namen bij ieder werk, ook als een van hen het in zijn eentje had gemaakt. Van eind jaren zeventig tot eind jaren tachtig waren dat Lies Ros, Rob Schröder en Frank Beekers. Na het vertrek van de laatste waren ook Caroline Boone, Hanne Lijesen en Max Kisman betrokken.
Affiches die tegenwoordig in het MoMA hangen werden destijds in no time ontworpen vanuit een kraakpand aan de Rozengracht in Amsterdam. Er was geen tijd te verliezen. Zonder sociale media betekende je boodschap verspreiden dat je in het holst van de nacht ging wildplakken. Voor abortus en tegen apartheid, dictators of de woningnood. Mede-oprichter Lies Ros vertelt erover in onderstaande podcast.